Τρίτη 15 Μαρτίου 2011




Η είδηση αφορούσε  μια  ημερίδα περιβαλλοντικού χαρακτήρα στην Πόλη με θέμα:                     «Πόλις, Πολίτης, Περιβάλλον»
που οργάνωνε το Γραφείο Περιβαλλοντικής Αγωγής της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης με υπεύθυνους τους κ.κ.:  Μιχελάκη Δέσποινα & Φαρμάκη Ιωάννη & με συνεργαζόμενους φορείς τους:
  • Ζωγράφειο Λύκειο Κωνσταντινούπολης
  • Ζάππειο Γυμνάσιο Λύκειο Κωνσταντινούπολης
  • Περιφερειακή Δ/νση Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονία
  • Δ/νση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης  Δ. Θεσσαλονίκης
  • Κ.Π.Ε. Βερτίσκου
  • Κ.Π.Ε. Ελευθερίου-Κορδελιού
 Η διάθεσή μου όμως ήταν να δω την Πόλη, που ποτέ άλλοτε δεν είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ.
Ο χαιρετισμός της κ. Μιχελάκης Δέσποινας  και οι εισηγήσεις των επιστημόνων στο Ζωγράφειο Λύκειο μπορώ να ομολογήσω ότι δικαιολόγησαν απολύτως το γεγονός πως κάποιοι συνάδελφοι, ακολούθησαν το "Οδοιπορικό" αυτό για τρίτη συνεχή χρονιά.
Εξ άλλου από την προσαύξηση, που η οργανωτική επιτροπή αποφάσισε στην τιμή του εισιτηρίου μας , αγοράστηκαν και προσφέρθηκαν εξ ονόματος όλων των συμμετεχόντων τα παρακάτω:
  • Φαρμακευτικό υλικό (παυσίπονα, αντιβιοτικά, βιταμίνες)
  • Παραφαρμακευτικό υλικό(πάνες ακράτειας, γάντια μιας χρήσης, αλοιφές κατακλίσεων, αφροί καθαρισμού, απορροφητικά σεντόνια και ημισέντονα,  pulvo)
  • Πιεσόμετρα και Μηχανές Μέτρησης Σακχάρου
  • Κεράσματα για τους γέροντες στο Μπαλουκλί
  • Αναμνηστικά δώρα για το Ζωγράφειο, το Ζάππειο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τη Σχολή της Χάλκης
  • Εκτυπωτές Πολυμηχανήματα EPSON SX125
  • Μελανάκια
  • Αναμνηστικές Πλακέτες για τα τιμώμενα πρόσωπα.
Επίσης στην προσπάθεια  των οργανωτών, να τους ενισχύσουν διάφοροι φορείς (τράπεζες, εταιρίες, φαρμακευτικές αποθήκες, νοσοκομεία) ύστερα από σχετική αλληλογραφία τους παρείχαν:
  • Φαρμακευτικό υλικό το νοσοκομείο Κατερίνης
  • Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας(τελευταίες εκδόσεις)
  • Τα κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Γιαννιτσών, Βάμου Χανίων, Κόνιτσας, Μαρώνειας και Κιλκίς(εκδόσεις, φακέλους, αναμνηστικά)
Η κ. Πηνελόπη Ευαγγέλου  εκπαιδευτικός του 1ου Γυμνασίου Χαλάστρας και η
κ. Τσούβαλη Αικατερίνη με τον σύζυγό της προσέφεραν Φαρμακευτικό και Ιατροφαρμακευτικό υλικό ,ενώ ο κ. Παπάς Ηλίας , διευθυντής του 1ου Γυμνασίου Αμπελοκήπων προσέφερε πολυμηχάνημα στο Ζάππειο σχολείο.


Τα θέματα  στην ημερίδα ήταν ενδιαφέροντα και προσεγγίστηκαν με τόση απλότητα, ώστε όλοι να κατανοήσουμε ότι το μέλλον του "περιβάλλοντος" είναι υπόθεση όλων μας και μάλιστα άμεσα , με προσπάθειες που ξεκινούν στο χθες και όχι στο αύριο!...


Τα βασικά σημεία του  χαιρετισμού ,όπως διαβάστηκε, από την κ. Μιχελάκη Δέσποινα στο Ζωγράφειο Λύκειο  της Πόλης, που αφορούσαν την ενημέρωση των παρευρισκομένων στην ημερίδα  με τα θέματα των προηγούμενων ετών, ήταν τα εξής: 

·        Παναγιότατε  Πάτερ και Δέσποτα
·        Αξιότιμοι προσκεκλημένοι της ελληνικής ομογένειας
·        κ. Προϊστάμενε της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης
·        κ. Διευθυντά του Ζωγράφειου Σχολείου της Πόλης
·        Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί,

σας καλωσορίζουμε στο φιλόξενο χώρο του ιστορικού αυτού σχολείου, που για τρία συνεχόμενα χρόνια μας υποδέχεται  ζεστά και υποστηρίζει στην λεπτομέρεια της την ανάλογη εκδήλωση .
Πριν τρία χρόνια περίπου την ίδια εποχή τέλος Φλεβάρη ή αρχές Μάρτη τολμήσαμε το εγχείρημα να διοργανώσουμε στην Πόλη Ημερίδα Περιβαλλοντικού Περιεχομένου με κίνητρο την ευαισθησία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου για το περιβάλλον και ενθαρρυντικό μοχλό την πρόθυμη διάθεσή του να θέσει υπό την αιγίδα του την προσπάθειά μας.

«Η Περιβαλλοντική Αγωγή στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» ήταν ο τίτλος εκείνης της πρώτης ημερίδας και ο στόχος ήταν να τονιστεί η ανάγκη της διαμόρφωσης ενεργών πολιτών μέσα από τα περιβαλλοντικά προγράμματα που υλοποιούνται στη διάρκεια του σχολικού έτους και αποβλέπουν στην ευαισθητοποίηση των μαθητών στην ανάπτυξη δράσεων και βιωματικών προσεγγίσεων στο αστικό και φυσικό περιβάλλον.
Οι εισηγητές μας άνθρωποι της εκπαιδευτικής κοινότητας, σχολικοί σύμβουλοι, υπεύθυνοι γραφείων περιβαλλοντικής αγωγής, υπεύθυνοι κέντρων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, προσπαθούν να δώσουν την εικόνα του έργου, που γίνεται στα σχολεία από πρόθυμους και υποψιασμένους μαθητές και εκπαιδευτικούς, που χωρίς να αποβλέπουν σε διθυραμβικούς απολογισμούς ,βγαίνουν τελικά στον ισολογισμό της κερδισμένοι.

«Άνθρωποι Αειφορία Περιβάλλον» το θέμα μας στην δεύτερη ημερίδα και το περιεχόμενο περισσότερο συγκεκριμένο προς την εκπαίδευση για την αειφορία .
Το «φυλάξαι και εργάζεσθε» τον κόσμο κατά την θεία επιταγή αποτέλεσε τον οδηγό των εισηγήσεων μας ενώ η προτροπή για την επιδίωξη μιας ποιοτικότερης ζωής που θα στηρίζεται στην παιδεία και όχι μόνο στα υλικά αγαθά μας άφησε ως επιθύμιο την πρόταση «πως το λιγότερο είναι ίσως το περισσότερο» για την εποχή της υπερβολής και της υπερκατανάλωσης των υλικών και πνευματικών αγαθών που διανύουμε.

«Πόλις Πολίτης Περιβάλλον», το θέμα μας για την φετινή χρονιά και στόχος η ανάδειξη του περιβάλλοντος των μεγαλουπόλεων. Η βιωσιμότητα τους στο χρόνο και στην ιστορική συγκυρία, ο σχεδιασμός αειφορικού μοντέλου ανάπτυξης για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας και ο πολίτης ως ενεργός πρωταγωνιστής με εντυπωμένες στο συλλογικό του ασυνείδητου ιδέες, εικόνες , πρακτικές που ποικίλουν ανάλογα με την παιδεία, την θέση , τη ζωή τις οικονομικές και κοινωνικές του δεσμεύσεις .
……………………..
Πολλές φορές η φράση του Ντοστογιέφσκι «αν δεν υπάρχει θεός, όλα επιτρέπονται» με κάνει να αναρωτηθώ αν στα χρόνια αυτά της εκπαιδευτικής μου προσπάθειας τόνισα αρκούντως αυτήν την παρουσία, ώστε να γίνει βίωμα στους μαθητές μου, μέσα από τον διαχρονικό λόγο της ευαγγελικής αλήθειας ή τον προβληματισμό των πατέρων, των φιλοσόφων, των ποιητών που συγκροτούν και το αχάλαστο και το ασύντριφτο στην αρχαιολογία του μέλλοντος των νέων.
Μπορεί να χτίζουμε με μπετόν, όμως σκεφτόμαστε με πέτρες, λιθάρια της προσωπικής πρωτοβουλίας, που στήνονται ξεχωριστά από τον καθένα για ένα συλλογικό αποτέλεσμα, και ίσως αυτό πρέπει να παραμείνουμε ως δάσκαλοι για να ανακτήσουμε την χαμένη μας αισιοδοξία. Στο συλλογικό αντί στο ιδιωτικό, στην προσπάθεια που παροπλίζει το προσωπικό θέλω μπροστά στο κοινωνικό ζέον.  Στο στόχο που αγγίζει μια μορφή τελειότητας και ευτυχίας, χωρίς αιθεροβάμονες υπαινιγμούς, στην περίπτωση που ο καθένας μας θα μπορούσε να ζήσει πλήρης και αυτάρκης μόνον ως μέλος μιας κοινότητας. 
........................................
Παράλληλες εκδηλώσεις έγιναν και στο Ζάππειο σχολείο, όμως δεν τις πρόλαβα και δεν μπορώ να εκφράσω άποψη ούτε και να δώσω πληροφορίες.
Σε ότι αφορά την Πόλη λένε ότι είναι μαγευτική και ότι αιχμαλωτίζει τον επισκέπτη της. Η αλήθεια είναι ότι έκανε πάρα πολύ κρύο, έριχνε χιονόνερο και  φυσούσε δυνατά σπάζοντας κάποιες ομπρέλες  αυτές τις ημέρες που την επισκέφθηκα και δεν ένοιωσα  αυτό το δέος.. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, ότι θα επιστρέψω σε πιο ηλιόλουστη  εποχή εδώ.
Η Κωνσταντινούπολη πόλη είκοσι περίπου εκατομμυρίων κατοίκων είναι χτισμένη στους λόφους και στις δύο πλευρές του Βοσπόρου, ένα στενό πορθμό που συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα του Μαρμαρά. Το κύριο μέρος είναι στην ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου, όπου στον Κεράτιο κόλπο, σε μια βαθιά εκβολή, εξέχει η ενδοχώρα για να διαμορφώσει το λιμάνι της Κωνσταντινούπολης. Η περιοχή ονομάζεται λιμάνι του Γαλατά. Νότια του Κεράτιου Κόλπου είναι η παλαιότερη και πιο ιστορική περιοχή της πόλης. Καταλαμβάνει μια τριγωνική χερσόνησο και είναι η περιοχή με πολλά  τζαμιά και άλλα μνημειακά κτίσματα. Βόρεια του Κεράτιου Κόλπου είναι σύγχρονες και μοντέρνες εμπορικές και κατοικημένες περιοχές. Οι πληροφορίες όμως που είχα για τον ελληνισμό της Πόλης δεν  είναι και τόσο αισιόδοξες.
Το πλήθος των Ελλήνων που παρέμειναν στην Πόλη δεν ξεπερνά σήμερα τους 1100, οι δε μαθητές στο Ζωγράφειο Σχολείο  ανέρχονται σε 42,  υπολογίζοντας όλες τις βαθμίδες : Δημοτικό-Γυμνάσιο-Λύκειο.
Τα μνημεία πολλά με κυρίαρχη την παρουσία του Μνημείου της Αγίας Σοφίας που παντρεύει, σε ένα γάμο συμβιβασμού, τις πληγές της από την συνύπαρξη της Βυζαντινής δόξας και της μουσουλμανικής επιβολής, με διακοσμητικές παρεμβάσεις  που είναι  τελείως αταίριαστες μεταξύ τους.

Ο Βόσπορος αποτελεί  αναπόσπαστο κομμάτι της Πόλης.
Η ονομασία " Βόσπορος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "πόρος ".
Κατά τους αρχαίους Έλληνες, η λέξη "Βόσπορος" προέρχοταν από τις λέξεις βους (= αγελάδα) και πόρος ( = πέρασμα). Ως βους δηλ. θεωρούταν η Ιώ που καταδιωκόμενη από την Ήρα διήλθε τα Στενά προς (ή από) την Μαύρη Θάλασσα.
Προφανώς όμως η ετυμολογία αυτή είναι παιδαριώδης. Το πιθανότερο είναι να προέρχεται από τις λέξεις Βησσοί και πόρος καθώς τμήμα του Θρακικού αυτού λαού, στο μεταίχμιο μεταξύ 2ης και 1ης χιλιετηρίδας πρέπει να έλεγξε το στενό. Ας σημειωθεί ότι τμήμα του διήλθε, τελικά, τον πορθμό και σχημάτισε, μαζί με τους Θυνούς, επίσης Θρακική φυλή, τον μικρασιατικό λαό των Βιθυνών.(Βιθυνοί < *Βησθυνοί < Βησο-θυνοί)
Μία ακόμη ερμηνεία προέλευσης του ονόματος είναι ότι μπορεί να προήλθε από τους «βοείους ασκούς» που χρησιμοποιούσαν οι Θράκες για να τον διασχίσουν.
 Η βόλτα  με το καραβάκι στον Βόσπορο, ξεκινώντας από τον Κεράτειο κόλπο, έδειξε την ιστορία της Πόλης στο πέρασμα του χρόνου:
Αρχικά πλεύσαμε έξω από το Μαυροχώρι , που το επισκιάζει ιστορικά το παιδομάζωμα . Μετά απολαύσαμε ως θέαμα το Ντολμά Μπαξέ, που είναι τα  παλάτια του Σουλτάνου σε Δυτικού τύπου  αρχιτεκτονική, σχεδιασμένο από Αρμένιο αρχιτέκτονα με σπουδές στη Γαλλία και Αγγλία και γνώστης της ελληνικής αρχιτεκτονικής.
Συνεχίσαμε στην περιοχή Διπλοκιόνιου ,όπου βρίσκεται και το Ναυτικό Μουσείο (Nteniz Μusea)
Το παλιό παλάτι των Σουλτάνων του 19ου αιώνα  γνωστό ως Ciragan  Palace, σήμερα  λειτουργεί ως  ξενοδοχείο 5 αστέρων, το πιο λουξ Hotel της χώρας και νοικιάζονται τα υπνοδωμάτια ως βασιλικές σουίτες. Διαθέτει μια πισίνα υπερχείλισης με θέα στο Βόσπορο.



Η συνέχεια του ταξιδιού μας έφερε έξω από το Μεσοχώρι . Ονομάστηκε έτσι γιατί εδώ ζούσαν άνθρωποι μεσαίας τάξης: αγρότες και ψαράδες.
Εδώ υπάρχει και μια από τις πολλές επιχειρήσεις της ποδοσφαιρικής ομάδας της Πόλης, την Galata Saray,που αφορά ένα πλωτό, σε τεχνητό νησάκι, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης ,πολύ in για την πόλη αυτή.
Η πρώτη από τις δυο κρεμαστές γέφυρες ήταν μπροστά μας.

Κτίστηκε από Ιάπωνες και Άγγλους μηχανικούς το 1973 με συνολικό μήκος 1560 μ και ύψος 65 μ. Η δεύτερη γέφυρα κτίστηκε λίγο πιο κάτω το 1988, έχει μήκος 1070 μ και ίδιο ύψος, Οι  γέφυρες αυτές συνδέουν την ασιατική με την ευρωπαϊκή πλευρά της πόλης. Πολλοί κάτοικοι μένουν στην ασιατική πλευρά της πόλης αυτής αλλά έχουν τις δουλειές τους στην ευρωπαϊκή μεριά και  καθημερινά , με τα αυτοκίνητά τους, μεταβαίνουν από την μια στην άλλη περιοχή.
Η συνέχεια της υδάτινης περιήγησης μας  φέρνει έξω από την Ξηρά Κρήνη όπου βρίσκεται ο ναός του Αγίου Δημητρίου, γνωστός για  το αγίασμα που παρέχει στους πιστούς.
Το κάστρο της Ρωμυλίας, πριν την δεύτερη κρεμαστή γέφυρα, μας άφησε άφωνους με  την επιβλητικότητά του. Την χρησιμοποίησε ο Μωάμεθ ο Πορθητής για να ελέγχει τον Βόσπορο και να καταλάβει την Πόλη.


Η επιστροφή στην βάση μας έγινε  προσεγγίζοντας την ασιατική πλευρά της πόλης . Ατέλειωτη σειρά πολυτελών κατοικιών με πισίνες, σκάφη αγκυροβολημένα στην προβλήτα του Βόσπορου, που ουσιαστικά αποτελούσε την προέκταση της αυλής τους!

Η συνέχεια στο Πατριαρχείο της Πόλης στο Φανάρι. Η συνάντηση με την επιβλητική αλλά γαλήνια παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη  μας γεμίζει με δύναμη για το ταξίδι της επιστροφής αφού πρώτα επισκεφθούμε το Μπαλουκλί με τους Τάφους των Πατριαρχών.




 







Το προυγούμενο βράδυ επισκεφθήκαμε και το πύργο του Γαλατά με την πανοραμική θέα σε όλη την Πόλη.
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.